Po remisie 1:1 w meczu z Wisłą Kraków sytuacja Lecha Poznań w tabeli jest niezwykle klarowna. Bez względu na rozstrzygnięcia ostatniej kolejki zamie on trzecie miejsce premiowane grą w pucharach. Tylko czy o to chodziło?
Po fatalnej serii mało kto wierzył w przełamanie w Krakowie. Po zwolnieniu trenera Nenada Bjelicy, tymczasowy sztab szkoleniowy wprowadził tylko drobne korekty w obronie. W miejsce fatalnie grającego w ostatnim czasie Kostevycha pojawił się sprowadzony z Jagiellonii Tomasik i na tle kolegów wypadł nie najgorzej.
Mecz na początku prowadzili lechici, potem jednak popadli w popularny ostatnio u nich marazm. Mimo wszystko udało się im wyjść na prowadzenie na początku drugiej połowy. Ładna akcję w polu karnym wykończył Gytkjaer strzelając 19 bramkę w sezonie. mecz nie był porywający jednak wydawało się, że nie zajdą w nim już żadne zmiany. W końcówce spotkania na murawie pojawił się kończący przygodę z Wisłą Paweł Brożek, którego entuzjastycznie przyjęła publiczność. Ku zaskoczeniu wielu to właśnie on w ostatniej minucie doliczonego czasu gry zdobył wyrównująca bramkę (notabene pierwszą w sezonie). On miał piękne pożegnanie z klubem, a Kolejorz kolejny raz nie stanął na wysokości zadania.
Tegoroczne rozgrywki gracze Lecha zakończa na najniższym stopniu podium, bez względu na wyniki meczów w ostatniej kolejce. Jedyne co mogą zrobić to wygrać ostatnie spotkanie z Legią u siebie i przy odrobinie szczęścia odebrać jej mistrzostwo na rzecz Jagiellonii. Jest to oczywiście marne pocieszenie zważywszy na fakt, że pod koniec rundy zasadniczej poznaniacy grali świetnie ogrywając kolejnych rywali i wychodząc na czoło tabeli. Co się nagle stało? Gdzie zgubili wyraźnie zwyżkująca formę? Na to pytanie raczej nie poznamy odpowiedzi.
Najważniejsze jednak pytanie to co dalej z tym zespołem? Trwają poszukiwania nowego trenera. Mam nadzieję, że nie będzie to kolejna opcja “na lata”. Wolałbym kogoś na krócej kto zaskoczy dobrymi wynikami i sam zapracuje na dłuższy pobyt w Poznaniu. A co z piłkarzami? W zeszłym roku zaszła prawdziwa rewolucja kadrowa, która jednak jak widać nie przyniosła efektu. Jestem raczej zwolennikiem ewolucji. Czas pomyśleć o wzmocnieniu środka pola, ponieważ obecnie gracze wyjściowej jedenastki nawet w słabszej dyspozycji nie mają praktycznie konkurentów. Należy tez coś zrobić z obroną, ponieważ mimo miana najlepszej w lidze miewała mecze z katastrofalnymi występami. Cały czas newralgiczny jest atak. Oprócz mającego wahania formy Gytkjaer Kolejorz nie posiada zawodnika, który mógłby być dla niego przynajmniej wartościowym zmiennikiem, a najlepiej solidnym konkurentem.
Zobaczymy jakie ruchy podejmie Zarząd w najbliższym czasie. Pojawia się kilka propozycji trenerów, jednak są raczej mało realne. Pytanie też o wzmocnienia. Ostatnie lata pokazują, że zawodnicy z zagranicy coraz rzadziej wprowadzają wartość dodaną. Może warto spróbować sprowadzić kilku solidnych ligowców, a przede wszystkim odważniej postawić na mityczną młodzież z akademii. Jóźwiak w końcówce sezonu pokazuje, że może być wartościowym zawodnikiem w przyszłym sezonie. Mimo młodego wieku bez respektu podchodzi do rywali, biega, drybluje i chociaż popełnia błędy, często należy do najlepszych na boisku. Z powodu plagi kontuzji swoją szansę dostał młody Klupś, który także ją wykorzystał i zaprezentował potencjał na pierwszy zespół Kolejorza. W akademii pojawia się jeszcze kilka nazwisk młodych zawodników, którym może wreszcie czas dać realną szansę zaprezentowania własnych umiejętności?
Niemniej są to tylko spostrzeżenia zawiedzionego kibica, który pisze bardziej sercem niż rozumem. Należy uzbroić się w cierpliwość i poczekać co przyniesie najbliższy czas. Sam awans do pucharów jakoś nie sprawia mi radości. Przy obecnej dyspozycji może to być kolejny blamaż zakończony na eliminacjach do Ligi Europy, a przecież jeszcze tak niedawno toczyliśmy wspaniałe pojedynki z Manchesterem City, czy Juventusem Turyn…
