Grzegorz Laszuk w swoim Morderstwie (w) Utopii zabiera nas w niecodzienną podróż. Jednocześnie spełnia marzenie wielu o stworzeniu cywilizacji na Marsie. Tylko, czy ten nowy świat jest rzeczywiście tak wspaniały jak mogłoby się wydawać?

Nawet trudno mi opisać radość z możliwości pójścia do teatru. Teatr Polski w Poznaniu w dobie pandemii jawił się trochę jak tytułowa utopia. Idealny świat, gdzie można usiąść pośród innych ludzi i wspólnie cieszyć się sztuką. Oczywiście organizatorzy dbali o zachowanie dystansu i innych norm bezpieczeństwa, ale mimo tego miałem poczucie, że na chwilę trafiłem do innego świata, w którym nie ma pandemii.

O wyprawie do innego świata po części opowiada także Morderstwo (w) Utopii. Jest tu pandemia i pierwszy lot kolonistów na Marsa. Rakietę stworzył nie kto inny jak dobrze nam znany Elon Muska. Spektakl co jakiś czas przerywany jest reklamami zachęcającymi do podróży, bo rzecz jasna życie na czerwonej planecie jest znacznie lepsze.

Mamy tu zwariowaną komedię kryminalną obalającą mit idealnego świata. W tym dziwnym czasie są osoby widzące szansę na wprowadzenie w życie komunistycznej wizji utopii. Na szczęście pojawia się postać, która w bezkompromisowy sposób rozprawia się z tymi założeniami. Trup ścieli się gęsto. Groza łączy się z komedią. Widzimy całkowicie zwariowany świat, pełen abstrakcji i dyskotekowego stylu. Wszystko się tu świeci, jest kolorowo, ale nie brak chwil poważnych i zadumy.

Jak widać kolejny raz w historii stworzenie utopii okazało się trudniejsze niż zakładano. Na papierze wszystko brzmi dobrze, niestety nie za bardzo znajduje to odzwierciedlenie w zwykłym życiu. Morderstwo (w) Utopii jest propozycją dla osób odnajdujących się w świcie Monty Pythona. Jeżeli stąpacie twardo po ziemi możecie trochę pogubić się w tym zwariowanym świcie, ale mimo wszystko będzie na was czekać całkiem niezła zabawa.