Fundacja 9/11 Art Space i Galeria Piekary zapraszają na wystawę prac jednego z najwybitniejszych polskich rzeźbiarzy awangardowych okresu powojennego – Juliana Bossa-Gosławskiego. Na wystawie zaplanowano prezentację prac artysty z kolekcji prywatnych, które na co dzień nie są ogólnodostępne, oraz kolekcji Muzeum Narodowego w Poznaniu, będzie to więc wydarzenie o charakterze wyjątkowym.

 

Julian Boss-Gosławski (ur. 5 IX 1926 w Poznaniu, zm. 24 VI 2012 w Gnieźnie) – polski rzeźbiarz, autor form monumentalnych, specjalizujący się w metaloplastyce. Uznawany za sztandarową postać poznańskiej awangardy. W latach 1946–1950 studiował na Wydziale Rzeźby Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie i Poznaniu. Od 1967 do 1970 roku pracował na poznańskiej PWSSP, gdzie prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu rzeźby w metalu. Był członkiem awangardowej grupy poznańskich artystów 4F+R. W roku 1965 i 1967 uczestniczył w Biennale Form Przestrzennych w Elblągu. Brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Galerii Klub „Krzywe Koło” w Warszawie (1957, indywidualna); w Klubie ZPAP Poznań (1957, indywidualna); w wystawach Grupy 4F+R w Poznaniu (1955) i Warszawie (1957); w II Wystawie Sztuki Nowoczesnej w CBWA Zachęta w Warszawie (1957); Wystawie polskiej sztuki nowoczesnej w Jugosławii (1957); Rzeźba Medale, Malarstwo, Rysunek w CBWA Zachęta w Warszawie (1973); Rzeźba polska 1944–1984 w Galerii Arsenał w Poznaniu (1986). Na początku lat 70. XX wieku zamieszkał w Rybitwach nad Jeziorem Lednickim, gdzie miał swoją pracownię.

 

Największa aktywność twórcza Juliana Bossa-Gosławskiego przypadła na lata 19551965. Wtedy to powstały najważniejsze realizacje w plenerze i rzeźby ze spawanego metalu, obecnie należące do jego najbardziej rozpoznawalnych prac. Mimo obowiązującej wówczas doktryny socrealizmu, Boss-Gosławski tworzył w nurcie zupełnie odrębnym  jak mówił, nudziły go klasyczne przedstawienia, figuracja, a przede wszystkim tematyka partyjna. Artysta cenił sobie wolność wypowiedzi, więc klasyczne techniki  gips, brąz i kamień  sprawiły, że rozpoczął poszukiwania innych środków wyrazu artystycznego. Wcześnie zrezygnował z tradycyjnych materiałów rzeźbiarskich. Zaczął tworzyć nadpalone rzeźby drewniane, otwarte formy metalowe, kompozycje z drutów i blachy. Zwłaszcza spawana stal i inne metale stały się jego głównym środkiem wypowiedzi artystycznej. Jako pierwszy w Polsce stosował w rzeźbie metalowe pręty i druty, a także nowe techniki obróbki metalu, m.in. wspomniane spawanie.

 

Zajmował się również rzeźbiarstwem użytkowym. Przed Narodową Galerią Sztuki Zachęta stoją monumentalne lampy autorstwa Bossa-Gosławskiego. W Poznaniu z kolei wykonał m.in. ozdobne kraty dla Szkoły Baletowej, Urzędu Miasta i Arsenału. Jego rzeźba „Jeźdźcy”, przedstawiająca postacie Bolesława Chrobrego i Ottona III, była wystawiona na Expo 2000 w Hanowerze.

 

Na wystawie prac Juliana Bossa-Gosławskiego przygotowanej przez Fundację 9/11 Art Space oraz Galerię Piekary zobaczyć będzie można takie rzeźby jak: „Hiroszima”, „Pancernik powiatowy” czy prace z cyklu „Epidemia”.