Lokalny Fyrtel

To co najciekawsze w Poznaniu i okolicach




NOWE ŻYCIE – Scenariusze przyszłości w czasie pandemii

Kiedy:
kwiecień 9, 2020@6:00 pm – 9:00 pm
2020-04-09T18:00:00+00:00
2020-04-09T21:00:00+00:00
Kontakt:
NOWE ŻYCIE - Scenariusze przyszłości w czasie pandemii

• Scenariusze przyszłości w czasie pandemii
• czwartek, 9/04, g. 18.00
• rozmowa + dyskusja (prosimy o zadawanie pytań i dzielenie się refleksjami oraz komentarzami w sekcji komentarzy streamingowanego wykładu)
• prowadzenie: Bartosz Mroczkowski
• udział biorą: Aleksandra Jach, Andrzej Pakuła, Joanna Pańczak
• transmisja na profilu Pawilonu

Znajdujemy się w centrum eksperymentu na skalę planetarną – jednocześnie, w uprzywilejowanej części, będąc zamknięci w (coraz ciaśniejszych) miejscach kwarantanny.

Pierwotnie zamknięte na czas kwarantanny, instytucje kultury w znacznej części przenoszą swoją działalność do przestrzeni online, przystosowując się ogólnie panujących warunków.
Jaką rolę pełnią miejsca kultury w czasie zmiany i kryzysu? W jaki sposób instytucje kultury mogą planować, projektować i przygotowywać się na przyszłość po pandemii? Podczas rozmowy podejmiemy próbę wyobrażenia sobie nadchodzącej przyszłości. Jaką rolę będą odgrywać w niej instytucje kultury?

_____

NOWE ŻYCIE

Bez względu na zmiany – pozostajemy sobą.

Catherine Malabou posługując się pojęciem plastyczności stwierdza, że wszelkie przekształcenia obejmują sobą jedynie formę, lecz nie esencję. Czy jednak tak właśnie jest?

W wykładach, dyskusjach i debatach w ramach cyklu NOWE ŻYCIE przyglądamy się (nowemu) życiu: życiu w obliczu zmian klimatycznych, katastrof, przekształceń politycznych, społecznych i ekonomicznych – i sposobom na jego nowe rozumienie.

Życie to ogół sprawczości materialnych istnień: rzeczy, podmiotów ludzkich i nie-ludzkich, roślin, a także zjawisk w postaci smogu, plastikowych wysp, które nieustannie wzajemnie się kształtują. Zmiana – rozumiana przez Malabou jako plastyczność – oznacza przekształcenie przy jednoczesnym utrzymywaniu się relacji materii. Czym jest miasto, instytucja kulturalna jeśli nie splotem wytwarzających ją procesów: artystek, mówców, przestrzeni, urządzeń, odbiorców i odbiorczyń?

Jednak plastyczność to również unicestwianie, po którym nic nie jest tym, czym było. Paradoks tej sytuacji polega na tym, że destrukcja stanowi proces wytwarzający nowe, być może wcześniej niemożliwe. Nowe nie bierze się znikąd, lecz wynika z przekształceń, które je poprzedzały.

(W tym kontekście nowe życie jako przekształcanie/wytwarzanie się wspólnoty łączy się z pytaniem Donny Haraway o sposoby życia i umierania razem na jednej planecie.)

Czy to, co nagłe (w postaci katastrof i sytuacji nie do uniknięcia) pozostawia nas sobą? Co to znaczy żyć razem? Kim jesteśmy my i kto nam towarzyszy? W jaki sposób kształtują się współczesne wspólnoty? Nowe formy wspólnotowości nie wyłaniają się znikąd, lecz stanowią przejaw plastycznej aktywności, czyli ciągu przekształceń związanych z tym, co było, lecz w wyniku gwałtownych wydarzeń przeistoczyło się w nowe.

Podczas wykładów wspólnie zastanawiamy się nad procesami konstytuowania nowych form wspólnotowości rozumianych szerzej jako przejaw samokształtującego się materialnego życia na planecie Ziemia.

_____

prowadzenie: Bartosz Mroczkowski
udział biorą: Aleksandra Jach, Andrzej Pakuła, Joanna Pańczak
produkcja: Monika Petryczko
realizacja: Michał Mądroszyk, Krystian Piotr, Mikołaj Ludwik Szymkowiak
oprawa graficzna: Kuba Matuszczak, Michalina Pryśko
współpraca kuratorska: Andrzej Pakuła, Aleksandra Skowrońska
_____

Aleksandra Jach – kuratorka, edukatorka, historyczka sztuki. Przez wiele lat pracowała w Muzeum Sztuki w Łodzi. Obecnie współpracuje z Biennale Warszawa przy programie poświęconym kryzysowi klimatycznemu. Jej ostatnie projekty to Carolina Caycedo i Zofia Rydet. Raport troski, Kongres Empatii w Muzeum Sztuki w Łodzi (2019) czy How to talk with birds, trees, fish, shells, snakes, lions and bulls? w Hamburger Bahnhof w Berlinie (2018).

Bartosz Mroczkowski – doktorant w Instytucie Filozofii UAM w Poznaniu, gdzie zajmuje się tematem konceptualizacji i praktyk ciała w perspektywie posthumanizmu i nowego materializmu we współpracy z Moniką Bakke (2013). Absolwent kierunku filozofia w IF UMK w Toruniu (2011): praca dyplomowa Anty-psychiatria: filozofia i praktyka. Założyciel fundacji i redaktor portalu internetowego „Machina Myśli” (2017). Razem z Krystyną Lamą Szydłowską organizował transdyscyplinarne warsztaty Praktyka kształtowania wiedzy w ruchu. Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół poststrukturalizmu i zagadnienia stawania się (Gilleus Deleuze i Felix Guattari), życia w ogóle (zoe), posthumanizmu, feministycznych teorii krytycznych, nowego materializmu, estetyki egzystencji, anty-psychiatrii i szeroko rozumianej cielesności oraz eksperymentów z nią związanych. Współdziała z Fundacją Sens Ruchu (2015), z którą organizował między innymi: cykle warsztatowe Micropolitics and Affects. Collaborative choreographic practices & morning reading sessions; PRZEPŁYWY: myślenie jest ruchem, ruch jest myśleniem oraz Nowe światy: środowiska-wspólnoty-społeczności. Publikował w „Praktyce Teoretycznej”, „Machinie Myśli”, „eCzasKultury” oraz serii naukowej „Scripta” IFK UW.

Andrzej Pakuła – koordynator Pawilonu i kurator programu performatywnego. Kulturoznawca, artysta i kurator. Doktorant na Wydziale Sztuki Mediów Uniwersytetu Artystycznego. Działa na przecięciu teatru, performansu i sztuk wizualnych. Działania artystyczne i kuratorskie realizował m.in. w Muzeum POLIN, Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy, Instytucie Teatralnym im.
Z. Raszewskiego, Teatrze Powszechnym w Warszawie i Teatrze Polskim w Poznaniu. Założyciel i prezes Stowarzyszenia Korporacja Teatralna.

Joanna Pańczak – socjolożka, teatrolożka, pracownica kultury. Kuratorka GENERATOR MALTA – społecznie zaangażowanego programu w ramach Malta Festival, a także działań edukacyjnych w Fundacji Malta. Członkini oddolnej inicjatywy wspierającej osoby z doświadczeniem uchodźczym Poznańska Garażówka. Pomysłodawczyni i autorka programów Akademii Miasta – kursu dla artystów, aktywistek i architektów. Współtwórczyni sąsiedzkiej przestrzeni Lotaryńska 6: Mikro Dom Kultury. Współautorka m.in. serii wielkoformatowych wierszy na poznańskich murach „Poezja jest tym, co rodzi się z życia” oraz strony do projektowania miasta digi-dizajn.pl.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *