Dr Wanda Błeńska, lekarka, misjonarka, “Matka Trędowatych” została wybrana Poznanianką Stulecia. Tytuł Poznanianki Roku przypadł siostrze Barbarze Cecylii Belchnerowskiej, prowadzącej Stowarzyszenie Na Rzecz Osób Niepełnosprawnych “Równy Start” i Dom Pomocy Społecznej Św. Rocha.

Nagrody wręczono w czasie uroczystej gali w Centrum Kultury Zamek. W tym roku obchodzona jest setna rocznica uzyskania równych praw wyborczych przez kobiety. To dobry powód aby docenić kobiety związane z Poznaniem. W plebiscycie wzięło udział 9 kandydatek do tytułu Poznanianki Stulecia oraz 10 kandydatek do tytułu Poznanianki Roku.

– W tym roku mija stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości, obchodzimy setną rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego i setną rocznicę wywalczenia przez Polki praw wyborczych – podkreślał podczas gali Jędrzej Solarski, zastępca prezydenta Poznania. – To doskonały moment, by oddać hołd najwybitniejszym poznaniankom, kobietom, które miały ogromny wpływ na losy naszego miasta, regionu, całego kraju. Gratuluję wszystkim nominowanym!

W plebiscycie oddano ponad 2,3 tysiąca głosów. Poznanianką Stulecia została dr Wanda Błeńska, poznańska lekarka, która przez kilkadziesiąt lat niosła pomoc chorym na trąd, pracując w Afryce. Jej poświęcenie i praca na rzecz potrzebujących zyskała uznanie nie tylko w naszym kraju. Placówka w Ugandzie prowadzona przez irlandzkie franciszkanki nosi obecnie jej imię. Nazywano ją “Matką Trędowatych”. Była honorową obywatelką Miasta Poznania oraz Ugandy, w 2011 r. prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarła 27 listopada 2014 r. w Poznaniu.

Uhonorowano także Poznaniankę Roku. Nagrodę otrzymała siostra Barbara Cecylia Belchnerowska szefowa Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu, prowadzony przez siostry serafitki. Czułam się już wystarczająco doceniona, gdy trafiłam do dziesiątki nominowanych – mówiła zwyciężczyni, odbierając statuetkę. – Poznanianka Roku osobą w habicie? Szok, tego się nie spodziewałam. Dziękuję wszystkim, którzy docenili naszą pracę – jest ona zwieńczeniem setek lat pracy wielu innych osób w habitach, które mieszkały i pracowały w Poznaniu od początków istnienia miasta.