Tym razem w ramach bloku DŹWIĘKI DOKUMENTU na tegorocznym OFF CINEMA miałem okazję zobaczyć film Cały ten dźwięk. Reżyser Gunnar Hall Jensen zaprasza nas w podróż po otaczających dźwiękach. Zawraca uwagę, na rzeczy, których na co dzień nie zauważamy, a raczej nie słyszymy.
Na początku poznajemy wokalistkę i performatorkę Laurie Amat, którą fascynuje dźwięk. Z wielkim pietyzmem traktuje każdy otaczający dźwięk. Nagrywa otaczający świat i zwraca uwagę na takie drobnostki, których normalnie nie zauważamy. Jej pasja doprowadza ją aż do III Rzeszy i sprawdzenia, dlaczego naziści ustawili powszechnie obowiązujący dziś poziom strojenia na 440 Hz.
Teorie spiskowe mówią, że przy takiej częstotliwości odbiorcy odczuwają niepokój, robią się agresywni i łatwiej nimi manipulować. Joseph Goebbels miał w ten sposób wzacniać swoja propagandę. Wyruszamy więc w podróż na poszukiwania prawdy, a jednocześnie odkrywamy inne właściwości dźwięku. Jeden z naukowców prezentuje bardzo naukowe podejście do muzyki, uważając, że to nauka ścisła połączona z matematyką.
Mamy to miłośnika teorii spiskowych, który jest przekonany o swoich racjach. On podtrzymuje teorie jakoby za pomocą wspomnianej częstotliwości naziści chcieli kontrolować ludzi. Świetnie wypada rozmowa w szpitalu z projektantką dźwięku. Wyjaśnia skąd wzięły się te wszystkie odgłosy szpitalnych urządzeń i jaki wpływ mają na człowieka. Cały film to cudowna podróż po świecie dźwięku, a problem częstotliwości 440 Hz to tylko pretekst do poszukiwań czegoś więcej.
Na koniec otrzymujemy oczywiście wyjaśnienie od badaczki, skąd taka zmiana w ustaleniu częstotliwości strojenia. Uważa to za długotrwały proces, poprzedzony wieloletnimi rozmowami i posiada podstawy naukowe do takiej zmiany. Ostateczne ustalenie tego na spotkaniu w Wielkiej Brytani w 1939 roku to tylko pretekst, dla teorii spiskowych.
Jak się domyślacie warstwa dźwiękowa jest tu znakomita. Reżyser stara się, aby wszystkie dźwięki należycie wybrzmiały w historii. Trzepot skrzydeł, czy skrzypienie fotel urastają do rangi mini koncertu. To co mnie zaskoczyło to równie znakomita warstwa wizualna. Świetne ujęcia, nasycenie barw, wszystko to sprawia, że ten dokument naprawdę warto zobaczyć w sali kinowej.
To propozycja zarówno dla miłośników dźwięku, teorii spiskowych oraz dla każdego, który uwielbia uczyć się nowych rzeczy. Cały ten dźwięk dobitnie pokazuje jak ważny dla ludzi jest dźwięk. Poprzez drgania wpływa on nawet na osoby niesłyszące. Do tego całość została podana w przyjemnej formie. Dostajemy trochę tajemniczości, przygody i humoru. Wszystko to sprawia, że seans mija nam bardzo szybko. A po wyjściu z sali kinowej zupełnie inaczej odbieramy otaczający świat.
7/10
